In Aalst stond de hophandel onder het beheer van de Koopmansnering van St.Rochus, gesticht in 1516. Zij stond in voor de goede faam door de hop die op de Aalsterse markt werd aangeboden te keuren en te ijken met haar eigen merk.
De nering verwierf grote rijkdom en grote faam.
Voor elke 100 pond hop die op de markt kwam, kreeg zij een stuiver. Het zichtbaar bewijs van haar rijkdom was hun altaar in de St.Martinuskerk, versierd met het fameuze schilderij De Pestlijders van P.P.Rubens, dat omstreeks 1623 werd aangekocht en nog altijd één der pronkstukken van de Sint Martinuskerk in Aalst, aan het Rochusaltaar, is.
In 1613 kenden de aartshertogen Albrecht en Isabella de stad Aalst het monopolie van de hophandel toe. Ze verboden dat nog langer hop, op het platteland van het Land van Aalst en Asse aangekocht, buiten het Land van Aalst zou verkocht worden vooraleer ze door gezworen waardeerders op de Aalsterse markt gekeurd en goed bevonden werd. Hierdoor had de Koopmansnering van Aalst de volledige controle over de hophandel uit de streek.
In de eerste helft van de 19de eeuw kwam er een malaise in de hophandel omdat Duitse verkopers hop van middelmatige kwaliteit aan lage prijzen aanboden. Hierdoor kwam er een einde aan de eeuwenlange uitvoer van onze hop.
In 1870 werd de Koopmansnering van St.Rochus ontbonden en sindsdien was er geen controle meer op de kwaliteit van de hop.
