Een Oudje van Rochus De Gheest werd een klassieker.
Het Oud werd als seizoenbier in de winter gebrouwen om beter te bewaren. Om dezelfde reden werd het ook zwaarder gemaakt. Het bier dat in de zomer gebrouwen werd, bedierf nogal vlug, maar gemengd met wat Oud werd het een genietbaar bier met een behoorlijke houdbaarheid. Het combineerde de frisse zurigheid van het oud bier en de moutzoete toets van het jonge, nog niet gegiste bier.
Het Oud werd als seizoenbier in de winter gebrouwen om beter te bewaren. Om dezelfde reden werd het ook zwaarder gemaakt. Het bier dat in de zomer gebrouwen werd, bedierf nogal vlug, maar gemengd met wat Oud werd het een genietbaar bier met een behoorlijke houdbaarheid. Het combineerde de frisse zurigheid van het oud bier en de moutzoete toets van het jonge, nog niet gegiste bier.
Maar als De Gheest het seizoenbier niet mengde en een jaar op vat bewaarde, werd het een waar kwaliteitsbier. Het werd door de herbergiers op flessen getrokken en moest dan nog een paar weken langzaam een derde gisting ondergaan.
Tegen juli, met de kermis in Aalst, kon het geschonken worden als ‘het kermisbier van buitengewone hoedanigheid’. Het was dan anderhalf jaar oud.
